Omdat de stad en plekken zijn ontworpen door de witte, hoogopgeleide westerse man van middelbare leeftijd is het tijd voor nieuwe perspectieven op onze bebouwde ruimte. Mijn idee gaat over het perspectief van kinderen 6-12 jaar, die we serieus moeten nemen als gebruiker van plekken en openbare ruimte. Dit perspectief geeft andere waarheden en ontwerp-uitgangspunten die we door alle systemen niet bedenken. Daarbij komt dat mensen vaak niet weten hoe met kinderen samen te werken en niet voorbij de spreekwoordelijke tekening komen.