In het algemeen: een product dat om energie vraagt, maar bij voorkeur ook een gewenste eind-temperatuur heeft om het product tot zich nemen en dat dus niet te heet mag zijn. Een voorbeeld is het maken en drinken van chocolademelk, thee of (oplos-) koffie. Door in voorgenoemde voorbeelden het benodigde vocht (b.v. water) te verdelen in twee delen H1 en H2 en daarvan slechts één deel - H1 - te verhitten en dat in eerste instantie te gebruiken met de ingrediënten en hoeveelheden van het product (b.v. voor oplos-doeleinden). Daarna wordt H2 toegevoegd. Vaak wordt ruim 50% energie besparing behaald.